Widzenia z dzieckiem
Opracował prawnik: Katarzyna Pałgan, według stanu prawnego na dzień 2 maja 2022 r.
Rozstanie rodziców dziecka często powoduje, iż pojawia się konflikt co do spotkań z dzieckiem przez rodzica, przy którym dziecko nie pozostaje.
Rozwiązaniem jest możliwość ustalenia kontaktów z dzieckiem. Przy czym rodzice mogą tego dokonać na podstawie porozumienia w formie ugodowej lub w braku możliwości ugody, w postępowaniu sądowym. Postępowanie sądowe o ustalenie kontaktów z dzieckiem należy do tzw. postępowań nieprocesowych, co oznacza, iż jest wszczynane na wniosek strony , nie ma tutaj powoda i pozwanego a strony określa się jako “ wnioskodawca” i “uczestnik”. We wniosku musimy określić swoje żądanie i to w sposób precyzyjny, ustalając kiedy i w jakich okolicznościach chcemy widywać się z dzieckiem oraz z jakich przyczyn ustalenie tych kontaktów przez Sąd jest konieczne. Należy pamiętać o zachowaniu warunków formalnych pisma, w tym o dokonaniu należnej opłaty.
Warto również wystąpić z wnioskiem o zabezpieczenie kontaktów z dzieckiem na czas trwania postępowania, co oznacza możliwość widzeń z dzieckiem jeszcze przed prawomocnym zakończeniem postępowania. Częstotliwość kontaktów z dzieckiem oraz okoliczności, w jakich spotkania te miałyby się odbywać zależą od wielu czynników, ale przede wszystkim należy wziąć pod uwagę wiek dziecka, ale także jego relacje z rodzicem oraz odległość miejsca zamieszkania dziecka od rodzica. Każda sprawa rozpatrywana jest indywidualnie. Jednak należy pamiętać, że niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktu, co określa wprost treść przepisu art. 113 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.
Natomiast jak mogą wyglądać kontakty z dzieckiem precyzuje przepis art. 113 § 2 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. “Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.“1
Słowo “ w szczególności” oznacza, iż nie są to jedyne możliwe formy kontaktów z dzieckiem, bowiem w każdej sprawie Sąd ustala te kontakty według potrzeb oraz możliwości dziecka i rodzica.
Kontakty z dzieckiem poza tradycyjnymi spotkaniami mogą przyjmować formę rozmów telefonicznych, czy rozmów za pośrednictwem aplikacji umożliwiających jednoczesny przekaz obrazu i dźwięku.
Należy przy tym zaznaczyć, iż ustalenie kontaktów z dzieckiem sprowadza się zarówno do prawa ich egzekwowania od drugiego rodzica, który utrudnia te kontakty, ale także stanowi obowiązek rodzica do wykonywania tych kontaktów.
W przypadku, gdy drugi rodzic lub inne osoby utrudniałyby odbywanie tych kontaktów Sąd może w orzeczeniu kończącym postępowanie zobowiązać rodzica do nieprzeszkadzania w kontaktach drugiego rodzica z dzieckiem.
W każdym przypadku Sąd kieruje się dobrem dziecka.
W związku z tym, jeśli wymaga tego dobro dziecka, Sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie rodziców z dzieckiem, przy czym Sąd może np. zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez Sąd, co wynika z przepisu art. 113 (2) § 1 pkt 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.1
Sprawy o ustalenie kontaktów z dzieckiem rozpoznawane są przez wydział rodzinny i opiekuńczy Sądu Rejonowego, w okręgu którego dziecko ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu.
__
1 Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy Dz. U. z 2020 r. poz. 1359
Rozstanie rodziców dziecka często powoduje, iż pojawia się konflikt co do spotkań z dzieckiem przez rodzica, przy którym dziecko nie pozostaje.
Rozwiązaniem jest możliwość ustalenia kontaktów z dzieckiem. Przy czym rodzice mogą tego dokonać na podstawie porozumienia w formie ugodowej lub w braku możliwości ugody, w postępowaniu sądowym. Postępowanie sądowe o ustalenie kontaktów z dzieckiem należy do tzw. postępowań nieprocesowych, co oznacza, iż jest wszczynane na wniosek strony , nie ma tutaj powoda i pozwanego a strony określa się jako “ wnioskodawca” i “uczestnik”. We wniosku musimy określić swoje żądanie i to w sposób precyzyjny, ustalając kiedy i w jakich okolicznościach chcemy widywać się z dzieckiem oraz z jakich przyczyn ustalenie tych kontaktów przez Sąd jest konieczne. Należy pamiętać o zachowaniu warunków formalnych pisma, w tym o dokonaniu należnej opłaty.
Warto również wystąpić z wnioskiem o zabezpieczenie kontaktów z dzieckiem na czas trwania postępowania, co oznacza możliwość widzeń z dzieckiem jeszcze przed prawomocnym zakończeniem postępowania. Częstotliwość kontaktów z dzieckiem oraz okoliczności, w jakich spotkania te miałyby się odbywać zależą od wielu czynników, ale przede wszystkim należy wziąć pod uwagę wiek dziecka, ale także jego relacje z rodzicem oraz odległość miejsca zamieszkania dziecka od rodzica. Każda sprawa rozpatrywana jest indywidualnie. Jednak należy pamiętać, że niezależnie od władzy rodzicielskiej rodzice oraz dziecko mają prawo i obowiązek utrzymywania ze sobą kontaktu, co określa wprost treść przepisu art. 113 § 1 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.
Natomiast jak mogą wyglądać kontakty z dzieckiem precyzuje przepis art. 113 § 2 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. “Kontakty z dzieckiem obejmują w szczególności przebywanie z dzieckiem (odwiedziny, spotkania, zabieranie dziecka poza miejsce jego stałego pobytu) i bezpośrednie porozumiewanie się, utrzymywanie korespondencji, korzystanie z innych środków porozumiewania się na odległość, w tym ze środków komunikacji elektronicznej.“1
Słowo “ w szczególności” oznacza, iż nie są to jedyne możliwe formy kontaktów z dzieckiem, bowiem w każdej sprawie Sąd ustala te kontakty według potrzeb oraz możliwości dziecka i rodzica.
Kontakty z dzieckiem poza tradycyjnymi spotkaniami mogą przyjmować formę rozmów telefonicznych, czy rozmów za pośrednictwem aplikacji umożliwiających jednoczesny przekaz obrazu i dźwięku.
Należy przy tym zaznaczyć, iż ustalenie kontaktów z dzieckiem sprowadza się zarówno do prawa ich egzekwowania od drugiego rodzica, który utrudnia te kontakty, ale także stanowi obowiązek rodzica do wykonywania tych kontaktów.
W przypadku, gdy drugi rodzic lub inne osoby utrudniałyby odbywanie tych kontaktów Sąd może w orzeczeniu kończącym postępowanie zobowiązać rodzica do nieprzeszkadzania w kontaktach drugiego rodzica z dzieckiem.
W każdym przypadku Sąd kieruje się dobrem dziecka.
W związku z tym, jeśli wymaga tego dobro dziecka, Sąd opiekuńczy ograniczy utrzymywanie rodziców z dzieckiem, przy czym Sąd może np. zezwolić na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców albo opiekuna, kuratora sądowego lub innej osoby wskazanej przez Sąd, co wynika z przepisu art. 113 (2) § 1 pkt 3 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego.1
Sprawy o ustalenie kontaktów z dzieckiem rozpoznawane są przez wydział rodzinny i opiekuńczy Sądu Rejonowego, w okręgu którego dziecko ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu.
__
1 Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy Dz. U. z 2020 r. poz. 1359